ارزیابی مواجهه با رنگ تارتارازین به روش احتمالی از طریق مصرف شیرینی های سنتی (نبات و پولکی) در استان اصفهان

گزارشهای پراکنده در کشور مبنی بر تقلب استفاده از رنگ مصنوعی تارتارازین به جای زعفران در آبنبات های سنتی ( نبات و پولکی ) ضرورت انجام مطالعه ارزیابی خطر دریافت تارتارازین از طریق مصرف این دو شیرینی را ایجاب می کند. لذا پژوهش حاضر با هدف ازریابی خطر دریافت این رنگ ، طی یک مطالعه توصیفی میزان مواجهه با تارتارازین را از طریق نقشه مصرف این دو شیرینی در استان اصفهان و حضور و غلظت آلودگی نمونه های تهیه شده از این استان تعیین نمود.
در این مطالعه تعداد 500 پرسشنامه از طریق مدارس استان در اختیار خانواده ها مرکز استان و تعدادی از شهرستان ها قرار گرفت و اطلاعاتی در مورد وضعیت دموگرافیکی و میزان مصرف نبات و پولکی جمع آوری شد. برای بررسی میزان رنگ تارتارازین . تعداد 35نمونه نبات و پولکی طبق دستور العمل استاندارد 740باروش کروماتوگرافی لایه نازک مورد آزمایش قرار گرفت. از روش اسپکتروفتومتری جهت اندازه گیری کمی نمونه ها استفاده شد. در نهایت نتایج بدست آمده در نرم افزار SPSS مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.

آلودگی به رنگ تارترازین تنها در سه نمونه پولکی (12%) مشاهده شد و نمونه های نبات عاری از این رنگ بود. غلظت رنگ در نمونه های مثبت حداکثر 1 میکروگرم محاسبه گردید. با توجه به میانگین وزن افراد مورد مطالعه (67 کیلوگرم) بیشینه دریافتی روزانه تارترازین در یک فرد 07/ میکروگرم به ازا هرکیلوگرم وزن بدن میباشد که نسبت به حد قابل قبول دریافت( تعیین میلی گرم) مقدار بسیار ناچیزی است.
شیوع کم تقلب استفاده از تارتارازین در کل نمونه ها احتمالا ناشی از تدوام کنترل این تقلب توسط سازمان های ناظر به خصوص معاونت غذا و داروی استان اصفهان می باشد. شیوع آلودگی بالاتر در نمونه های پولکی و دریافت روزانه دو برابری این محصول نسبت به نبات در جامعه نشان می دهد که اگر چه خطر دریافت تارتارازین از طریق مصرف این دو آب نبات سنتی در حال حاضر اقدام جدید قانونی در مدیریت خطر را طلب نمی کند اما پولکی سهم بیشتری در انتقال این رنگ در رژیم غذایی ایرانی دارد.