تاثیر سرمایه روان شناختی بر عملکرد شغلی با توجه به نقش واسطه ای فرسودگی هیجانی

سرمایه روانشناختی از متغیرهای برآمده از روانشناسی مثبتنگر است و ظرفیت نهفته زیادی برای بررسی و مطالعه در محیطهای کاری ایران دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه سرمایه روانشناختی با عملکرد شغلی با توجه به نقش فرسودگی هیجانی اجرا شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان شرکت برق منطقهای در شهر اصفهان تشکیل دادند که از بین آنها دویست و شانزده نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه سرمایه روانشناختی (ناگیوئن و همکاران، 2012)، پرسش نامه فرسودگی هیجانی (مولکی و همکاران، 2006) و پرسش نامه عملکرد شغلی (ناگیوئن و همکاران، 2012) بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگوسازی معادله ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که فرسودگی هیجانی با خودکارآمدی (01/0>p)، خوشبینی (05/0>p) و امیدواری (01/0>p) دارای رابطه منفی و معنادار و عملکرد شغلی با هر چهار مولفه سرمایه روانشناختی دارای رابطه مثبت و معنادار است (01/0>p). هم چنین نتایج الگوسازی معادله ساختاری نشان داد که از چهار مولفه سرمایه روانشناختی، خودکارآمدی (05/0>p)، امیدواری (01/0>p) و تابآوری (01/0>p) هم بهطور مستقیم و هم بهطور غیرمستقیم (از طریق فرسودگی هیجانی) با عملکرد شغلی دارای رابطه معنادار هستند. در مجموع نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که فرسودگی هیجانی متغیر واسطهای پاره ای در رابطه بین خودکارآمدی، -امیدواری و تابآوری و عملکرد شغلی هستند. هم چنین این نتایج نشان میدهند که سرمایه روانشناختی از طریق کاهش سطح فرسودگی هیجانی موجب افزایش سطح عملکرد میشود.