شناسایی ابعاد ناکارامدی و خوشه بندی کارکنان ناکارامد: مطالعه موردی در حوزه معاونت توسعه مدیریت و برنامه ریزی منابع دانشگاه علوم پزشکی تهران

کارکنان بزرگترین سرمایه های سازمان هستند و عملکرد سازمان به عملکرد آنها وابسته است. وجود کارکنان ناکارامد می تواند موجب کاهش بهره وری سایر کارکنان شود. برای تغییر کارکنان ناکارامد باید ابتدا وضعیت آن ها تحلیل شود. این مطالعه با هدف شناسایی و تعیین ابعاد ناکارامدی و خوشه بندی کارکنان ناکارامد در معاونت توسعه مدیریت و برنامه ریزی منابع دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.
این تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی بود. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته و برای تحلیل اطلاعات از روش های آماری چند متغیره شامل تحلیل مولفه ی اصلی و تحلیل خوشه در نرم افزار SPSS استفاده شد.
بر اساس تحلیل مولفه اصلی شش بعد: مشکلات رفتاری، نتایج عملکردی پایین، فقدان خود کارامدی و خلاقیت، خرابکاری، به تاخیر انداختن کارها و فرد محوری برای مفهوم ناکارامدی شناسایی شد. تحلیل خوشه نشان داد کارکنان ناکارامد در پنج گروه: بدرفتار، تنبل، سودجو، ناتوان و لب مرز خوشه بندی شدند. بر اساس نگرش مدیران، ریشه ی ناکارامدی در کارکنان سودجو، ناتوان و تنبل بیشتر درونی، و ریشه ی ناکارامدی کارکنان بدرفتار و لب مرز بیشتر بیرونی اسناد می گردد.
پیش از هر اقدامی باید نوع ناکارامدی و ابعاد آن شناسایی شود تا بتوان تصمیمات مناسبی برای هر یک از کارکنان ناکارامد اتخاذ نمود. خوشه بندی کارکنان در این تحقیق با نگرشی متفاوت نسبت به گروه بندی های موجود در مطالعات پیشین انجام شده است که انتظار می رود در عمل کاربردی تر باشد.