رابطه ساختاری پیوند با مدرسه و والدین با رضایت تحصیلی و کنترل تحصیلی: نقش میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی

هدف پژوهش حاضر آزمون الگویی از پیشایندها و پیامدهای خودکارآمدی تحصیلی بود.
شرکت کنندگان پژوهش 256 دانش آموز دختر دبیرستانی بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه پیوند با مدرسه، ابزار پیوند والدینی، مقیاس خودکارآمدی دانش آموز مورگان-جینکس، پرسشنامه رضایت تحصیلی و خرده مقیاس کنترل تحصیلی بود. آزمون مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم الگوی پیشنهادی پژوهش، به ترتیب، با استفاده از روش های مدل معادلات ساختاری و بوت استرپ انجام گرفت.
یافته ها نشان داد که پیوند با مدرسه و پیوند والدینی، پیشایندهای مثبت و منفی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان هستند. همچنین، یافته ها نشان داد که رضایت تحصیلی و کنترل تحصیلی پیامدهای مثبت خودکارآمدی تحصیلی هستند. به علاوه، مسیرهای غیرمستقیم پیوند با مدرسه و پیوند والدینی با رضایت تحصیلی و کنترل تحصیلی، با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی معنی دار بودند.
نتایج پژوهش از نقش میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی در رابطه ساختاری بین پیوندهای والدینی و مدرسه باکیفیت رضایت و کنترل تحصیلی دانش آموزان حمایت می کند.