اثرات نانوذرات اکسید مس و عصاره هیدروالکلی زرشک، خاکشی و سیلی مارین بر روی آنزیم های کاتالاز، مالون دی آلدئید و گلوتاتیون پراکسیداز در موش های نر دیابتی

آنتی اکسیدانها می توانند باعث کاهش بروز اثرات مخرب رادیکال های آزاد در طولانی مدت گردند. با توجه به اهمیت تشدید استرس اکسیداتیو در بروز آسیب های بافتی توسط نانوذرات و خاصیت عصاره های گیاهی بر کاهش این شاخص، این مطالعه به منظور اثرات نانوذرات اکسید مس و عصاره هیدروالکلی زرشک، خاکشی و سیلی مارین بر روی آنزیم های کاتالاز، مالون دی آلدئید و گلوتاتیون پراکسیداز در موش های نر دیابت انجام شد.
در این مطالعه تجربی از 50 سر موش صحرایی نژاد ویستار (gr350- 250) در 10 گروه 5 تایی: کنترل سالم، سالم دریافت کننده نانوذره، سالم دریافت کننده عصاره زرشک، سیلی مارین و خاکشی (به طور جداگانه)، کنترل دیابتی، دیابتی دریافت کننده نانوذرات مس، گروه های دیابتی دریافت کننده عصاره زرشک، سیلی مارین و خاکشی (به طور جداگانه) استفاده شد. به منظور تشکیل گروه های دیابتی، نیمی از موش ها با داروی آلوکسان با دوزmg/kg 120 دیابتی شدند. به گروه های مختلف کنترل سالم و دیابتی عصاره های گیاهان دارویی سیلی مارین، زرشک و خاکشی و همچنین نانوذرات اکسید مس به مدت 30 روز به طور جداگانه و روزانه 0/5 سی سی به صورت داخل صفاقی (IP) تزریق شد. سپس موشها با کتامین بیهوش شدند و بافت کبد آنها خارج شد و آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و مالون دی آلدئید بافتی اندازه گیری و مورد مقایسه قرار گرفت.
در گروه های دیابتی که با نانوذرات مس تیمار شده بودند، افزایش معنی دار در غلظت مالون دی آلدئید از (0/447±4/7 به 0/405±5/05) مشاهده شد و کاهش معنی دار در میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز از (1/48±36/8 به 1/4832±36/2) و همچنین گلوتاتیون پراکسیداز از (3/9115±75/4 به 4/336±72/4) مشاهده شد. عصاره سیلی مارین در کاهش اثرات نانوذرات نسبت به زرشک و خاکشی در تمام گروه ها موثرتر عمل نمود.
نتایج مطالعه نشان داد که برای کاهش اثرات استرس اکسیداتیو نانوذرات اکسید مس، از عصاره این گیاهان دارویی می توان استفاده کرد.