بررسی تاثیر آموزش حافظه فعال واجی برکاهش میزان شدت لکنت کودکان پیش دبستانی

حافظه فعال بعنوان یکی از اجزای تولید گفتار مطرح است و نقص در آن می تواند منجر به اختلالات گفتار و زبان شود. مطالعات زیادی بیان کرده اند که کودکان مبتلا به لکنت نسبت به کودکان طبیعی نقایصی در زمینه حافظه فعال نشان میدهند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر آموزش حافظه فعال واجی برکاهش میزان شدت لکنت کودکان پیش دبستانی است.
مطالعه حاضر به شیوه پژوهش مورد منفرد و بر روی 4 کودک 6-5 ساله مبتلا به لکنت انجام شد. این کودکان در یک برنامه مداخله تکرار ناکلمه که 18 جلسه و به مدت 6 هفته به طول انجامید و به صورت مورد منفرد (مدل AB) انجام شد، شرکت کردند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل دیداری و اندازه اثر dکوهن استفاده شده است.
آنالیز داده ها نشان دهنده تغییرات معنادار به صورت کاهش درصد هجاهای لکنت شده در شرکت کنندگان، به دنبال مداخله بود.
نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر مداخله حافظه فعال واجی بر کاهش میزان شدت لکنت است. بعلاوه نتایج این پژوهش، شواهدی جهت بکارگیری روش های درمانی سایکولینگویستیک در درمان کودکان مبتلا به لکنت فراهم می آورد.