ارزیابی فرایند پایداری در سطوح محلی بر اساس رویکرد IUCN مطالعه نمونه: ناحیه عرفی منج در شهرستان لردگان

اجزای بنیادی تشکیل دهنده واحدهای برنامه ریزی در سطوح ملی و بین المللی، نواحی محلی است که نخستین پایه های تمرکز یا عدم تمرکز پایداری توسعه در آن ها شکل می گیرد. در این مطالعه، با به کارگیری مدل نظام مند و یکپارچه ارزیابی پایداری اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، وضعیت پایداری ناحیه عرفی منج در گستره جنگل های شهرستان لردگان در استان چهارمحال و بختیاری سنجیده شد. در این رویکرد، 7 مرحله شامل تعیین هدف ارزیابی، مشخص کردن سیستم و قلمرو، تعیین ابعاد و عناصر پایداری، انتخاب معیارها و شاخص ها، طبقه بندی و سنجش شاخص ها، تلفیق شاخص های هر سیستم و در نهایت ترسیم بارومتر پایداری مورد توجه قرار گرفت. مطابق این بررسی، در قالب 2 سیستم طبیعی و انسانی، 4 بعد پوشش زمین، استفاده از منابع، ثروت و جمعیت به منزله ابعاد و 7 معیار و 19 شاخص برای سنجش پایداری منطقه استفاده شد. بر اساس نتایج سنجش شاخص ها، که از روش ارزیابی مبتنی بر نظر کارشناسان محلی استفاده شد، 48 درصد کل شاخص های بررسی شده و 66 درصد شاخص های سیستم طبیعی در وضعیت ناپایدار و تقریبا ناپایدار قرار دارند. شاخص های برداشت چوب هیزمی، زراعت زیر اشکوب و دام در جنگل در وضعیت ناپایدار قرار دارند. تحلیل نتایج و بارومتر پایداری نشان داد در شرایط کنونی وضعیت پایداری در ناحیه عرفی بررسی شده در حالت تقریبا ناپایدار واقع شده است.