کیفیت زندگی و ارتباط آن با ویژگی های فردی، اجتماعی، اقتصادی و سلامتی بازنشستگان شهر تبریز

بازنشستگی چالش مهم دوران سالمندی است که می تواند ابعاد مختلف زندگی سالمند را تحت تاثیر خود قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی و ارتباط آن با ویژگی های فردی، اجتماعی، اقتصادی و سلامتی بازنشستگان شهر تبریز انجام شد.
پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی مقطعی با مشارکت 200 نفر از سالمندان جامعه در محدوده ی سنی 60 تا 84 سال است. نمونه های پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و جمع آوری داده ها با استفاده از فرم کوتاه 36 سوالی (SF-36) در کانون بازنشستگان شهر تبریز در سال 1391 انجام شد. رابطه بین کیفیت زندگی و متغیرهای مورد نظر با آزمون های آماری تی تست مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی در سطح آماری P<0.05 با استفاده از نرم افزار 5/11 SPSS بررسی شد.
در مطالعه حاضر بیشترین و کمترین نمره ی کیفیت زندگی به ترتیب در زیربعدهای عملکرد اجتماعی (86/34) و سلامت عمومی (66/97) یافت شد. تجزیه و تحلیل آماری، رابطه ی معنی داری را بین ابعاد مختلف کیفیت زندگی و ویژگی های مختلفی از جمله جنس، شغل، میزان درآمد ماهیانه، سابقه داشتن بیماری های مزمن، مصرف دارو، تعداد داروهای مصرفی روزانه، ترس از زمین خوردن، سابقه زمین خوردن در یکسال گذشته و وابستگی به انجام فعالیتهای روزانه را در سالمندان نشان داد (P<0.05).
کیفیت زندگی سالمندان با متغیرهای مختلف دموگرافیک آنها مرتبط است که توجه به آنها جهت بهبود کیفیت زندگی سالمندان از سوی سیاستگذاران سلامت توصیه می شود.