گرایش های بین فرهنگی الگوهای زیستی شهری - عشایری در یک نمونه ایرانی

یکی از مهم ترین ویژگی های جهان امروز، افزایش دایم سطح وابستگی و هویتی است، که باید آن را حاصل یک فرایند دو سویه دانست: از یک سو جهانی شدن، که به خصوص در بعد فرهنگی برای از میان بردن فرهنگ های کوچک و پیرامونی تلاش زیادی می کند و از سوی دیگر، مقاومت های محلی که به صورت های مختلف در برابر حرکت نخستین مشاهده می شود. در این حال، گونه های زیستی شهرنشینی، روستانشینی و کوچ نشینی با قرار گرفتن در این فرایند دو سویه، رابطه انسان را با محیط زندگی اش به سرعت دگرگون می کنند و این رابطه را بیش ازپیش در چارچوب های سیاسی(به مفهوم روابطی از قدرت) در می آورند.\در مقاله ی حاضر، با تکیه بر یک نمونه ایرانی، رابطه دو الگوی معیشتی شهری و عشایری مورد بررسی قرار گرفته، و ضمن روشن کردن بحث درچارچوبی نظری، به پی آمدهای حاصل از این رابطه در سطح محلی پرداخته است. در این خصوص به مشکلاتی توجه شده است که در تبیین هویت ملی و کاربردی شدن برنامه های مرکزی در سطح محلی مربوط می شود. استان لرستان و شهر خرم آباد از این لحاظ موقعیتی آرمانی دارند که با تکیه بر داده های به دست آمده در آن ها، موضوع به بحث گذاشته شده است.