بررسی اثرمتقابل ارتفاع و روش خشک کردن بر مقدار و ترکیب اسانس آویشن کوهی در منطقه پلور، شهرستان آمل (مطالعه موردی)

از جمله مهم ترین و ارزشمند ترین گونه های دارویی که عمدتا در مناطق کوهستانی و نقاط مرتفع می روید گیاهی از خانواده لابیاته به نام آویشن کوهی یا Thymuskotschyanus است. جهت بررسی تاثیر ارتفاع رویش و چهار روش مختلف خشک کردن (نور مستقیم خورشید، سایه، ماکروویو با توان 900 و 360 وات) و شرایط ژنتیکی و اکولوژیکی بر میزان اسانس این گیاه، نمونه-هایی از گیاه مذکور در سه ناحیه ارتفاعی(2100، 2700 و 3300) در زمان 100 % گل دهی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصله از تجزیه واریانس صفات بر ارتفاع و روش های مختلف خشک کردن نشان داد تغییرات میزان اسانس ها از جمله تیمول، کارواکرول، آلفا ترپینن، پی سیمن، گاما ترپینن، بورنئول، کاریوفیلن، دلتاکادینن و کاریوفیلن اکسید در سطح آماری یک درصد معنی دار شدند. بیش ترین میزان تیمول از تیمار خشک کردن ماکرویوو با توان 900 وات و ارتفاع 3300 متر با متوسط 22/41 درصد حاصل شد.