تاثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک، و ویژگی های کیفی و آنتی اکسیدانی میوه دو رقم هلو

به منظور بررسی تاثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگی های کیفی و آنتی اکسیدانی میوه دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوه هسته دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت پوشان وابسته به دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل دو رقم هلو (‘انجیری مالکی’ و ‘کوثری’) و فاکتور دوم نفتالین استیک اسید در چهار سطح (صفر، 20، 40 و 60 میلی گرم در لیتر) بود که 14 روز بعد از تمام گل موقعی که قطر میوه چه ها 8 تا 12 میلی متر بود، بر روی درختان منتخب اعمال شد. نتایج نشان داد که همه تیمارها به جز شاهد به طور معناداری موجب تنک موثر میوه ها در هر دو رقم شدند، به طوری که رقم ‘کوثری’ درصد ریزش بیشتری داشت. همه غلظت های هورمون، سبب افزایش طول، قطر، ویتامین ث، pH، مواد جامد محلول کل در هر دو رقم شدند. میزان سفتی بافت میوه تفاوت معناداری بین شاهد و سطوح هورمون نشان نداد. در مورد هر دو رقم، بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه مربوط به تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت 40 میلی گرم بر لیتر بود، هرچند تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت های مختلف تاثیر معناداری بر محتوای فنول و فلاونوئید کل میوه نداشت. بنابراین، هورمون نفتالین استیک اسید موجب تنک موثر و افزایش بهبود کیفی میوه در هر دو رقم شد.