بررسی مقایسه ای اثر نسبت تاج به ایمپلنت بر روی میزان تحلیل استخوان مارجینال اطراف ایمپلنت در نواحی خلفی ماگزیلا و مندیبل

با توجه به رشد روز افزون استقبال بیماران برای استفاده از درمان ایمپلنت لازم است که کادر درمانی با اشراف کامل به فاکتور های موثر در پیش اگهی و موفقیت درمان از شکست های قابل پیشگیری جلوگیری نمایند. هدف ازاین مطالعه تعیین تاثیر نسبت های مختلف طول تاج به طول ایمپلنت (C/I Ratio ) در نواحی خلفی ماگزیلا و مندیبل به عنوان یکی از اصول مهم بیومکانیک بر روی تحلیل استخوان مارجینال اطراف گردن ایمپلنت (MBL) است.
این مطالعه بصورت یک مطالعه همگروهی آینده نگر اجرا گردید. در طی این مطالعه بیمارانی که در طول سال(93- 92) در یک مطب خصوصی تحت درمان ایمپلنت قرار گرفتند انتخاب و رادیوگرافی های 6 ماهه و 12 ماهه دیجیتال موازی ایشان جهت بررسی تاثیر نسبت تاج- ایمپلنت در نواحی خلفی ماگزیلا و مندیبل توسط کولیس دیجیتال بررسی گردید. همه بیماران مورد ارزیابی کلینیکی و رادیوگرافیک قرار گرفتند و نتایج حاصله توسط آزمون های آماری t-test و رگرسیون خطی چندگانه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.
در مجموع 48 فیکسچر از سیستم SIC در 18 بیمار شامل 28 عدد در ماگزیلا و 20 عدد در مندیبل مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز آماری سطوح استخوان مارجینال اطراف گردن ایمپلنت ها در رایوگرافی های تهیه شده، تفاوت معنی داری را در رابطه با تاثیر نسبت های متفاوت C/I Ratio بر روی تحلیل استخوان مارجینال اطراف ایمپلنت نشان نداد (094/0 = P) ، همینطور بررسی مقایسه ای نواحی خلفی ماگزیلا و مندیبل حاکی از عدم تفاوت تاثیر مقادیر متفاوت C/I Ratio بر روی تحلیل استخوان مارجینال بود.
نتیجه نهایی: مطالعه حاضر نشان داد که در بررسی ایمپلنت های کارگذاری شده در نواحی خلفی دو فک با دارا بودن نسبت های تاج به ایمپلنت از87/0 تا 55/2، میزان تحلیل استخوان مارجینال بررسی شده از نظر آماری تفاوت معناداری دیده نمی شود که حاکی از عدم ارتباط تحلیل استخوان مارجینال اطراف گردن ایمپلنت با نسبت های متفاوت تاج به ایمپلنت و ناحیه درمان است (05/0P>).