تاثیر تمرینات تعادلی بر سازگاری کینماتیک مفاصل ران، زانو و مچ پای زنان سالمند در حین راه رفتن

یکی از آسیب های دوران سالمندی، آسیب های ناشی از افتادن حین راه رفتن است هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات تعادلی بر سازگاری کینماتیک مفاصل ران، زانو و مچ پا در راه رفتن زنان سالمند بود.
تحقیق به روش نیمه تجربی انجام شد. بدین منظور20زن سالمند با دامنه سنی 75-60 (84/4±72/67 سال) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از طریق گمارش تصادفی ساده به دو گروه ده نفری کنترل و تمرین تقسیم شدند. سپس از آزمودنی های هر دو گروه یک آزمون مشابه پیاده روی در یک مسیر هفت متری با سرعت گام برداری مورد دلخواه طی دو جلسه پیش و پس آزمون به فاصله شش هفته از هم گرفته شد. گروه تمرین به طور منظم هفته ای 3 جلسه و در مجموع 18 جلسه تمرینات تعادلی (شامل انواع ایستادن ها و راه رفتن ها) را بر اساس پروتکل تعیین شده انجام دادند. با استفاده از دستگاهتحلیل حرکتیویژگی های کینماتیک راه رفتن شامل دامنه حرکت مفاصل ران، زانو و مچ پا جمع آوری و از طریق نرم افزار کرتکس تحلیل شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مرکب (2 گروه × 2 زمان) تحلیل شدند.
نتایج تحقیق بهبود معنی دار در دامنه حرکت مفصل ران (03/0=P) در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. دامنه حرکتی مفصل زانو (12/0=P) در گروه تمرین، نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود. تفاوت معنی داری در دامنه حرکتی مچ پا در دو گروه تمرین تعادلی و کنترل مشاهده نشد(28/0=P).
نتایج نشان داد که سازگاری های کینماتیک مفصل ران در زنان سالمند زیر تاثیر شش هفته تمرینات تعادلی قرار می گیرند. بنابراین، مداخله تمرینات تعادلی می تواند رویکرد موثری در بهبود فاکتورهای خطرزا در افتادن و توسعه جابجایی ایمن در جمعیت افراد سالمند باشد.