بررسی ارتباط کف پای صاف با برخی فاکتورهای آنتروپومتریکی مرتبط در کودکان

با وجود تحقیقات فراوان در خصوص ارتباط ناهنجاری کف پای صاف با فاکتور های آنتروپومتریکی مرتبط، هنوز هم درباره ارتباط آن با این فاکتورها و نحوه اندازه گیری آن توافق عمومی وجود ندارد. از این رو تحقق حاضر با هدف بررسی ارتباط بین صافی کف پا با شاخص توده بدنی (body mass index یاBMI) و میزان درصد چربی بدن در کودکان دبستانی 10-12 سال صورت گرفته است.
جامعه آماری این تحقیق شامل 243 کودک دبستانی استان قم با میانگین سنی11 سال که به صورت تصادفی به عنوان نمونه تحقیق وارد این مطالعه شدند. برای ارزیابی وضعیت کف پا، از شاخص قوس کف پای استاهلی، شاخص قوس (AI یا Arch Index) و برای ارزیابی فاکتورهای آنتروپومتریکی از میزان درصد چربی (روش جکسون پولاک) و شاخص توده بدنی استفاده شد. برای بررسی رابطه بین متغیر ها از آزمون آماری کای دو (Ci-square) و همچنین برای بررسی تکرار پذیری داده های اندازه- گیری شده از آزمون ضریب همبستگی (Interclass correlation coefficient) با نرم افزار 18 SPSS انجام شد.
میزان شیوع کف پای صاف در این مطالعه 6/27 درصد بود. بر اساس یافته های این مطالعه بین صافی کف پا و کودکان دارای اضافه وزن و چاق در دو روش میزان درصد چربی(05/0P=) و شاخص توده بدن (05/0P=) ارتباط معنی داری وجود دارد، همچنین نتایج حاصل از تجزیه تحلیل آماری نشان می دهد که بین میزان قوس کف پا در پای راست و پای چپ ااختلاف معنی داری وجود ندارد.
نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که صافی کف پا در کودکان دارای اضافه وزن و چاق در هر دو روش اندازه گیری درصد چربی و BMI، شیوع بالایی دارد ، بنابراین ممکن است چاقی و اضافه وزن یکی از عوامل مهم برای ایجاد ناهنجاری کف پای صاف در کودکان باشد. با توجه به یافته های این تحقیق و زمینه ابتلای کودکان دارای اضافه وزن و چاق به کف پای صاف و مشکلات بعدی که به دنبال خواهد داشت، توجه جدی تر به برنامه غربالگری در سنین پایین تر، تجویز تمرینات اصلاحی و فراهم آوردن بستری برای فعالیت بدنی در کودکان ضروری به نظر می رسد.