پایایی حداکثر نیروی ایزومتریک عضله کوادریسپس با دستگاه اندازه گیری نیروی عضلانی زانو

هدفاز این پژوهش بررسی پایایی دستگاه اندازه گیری حداکثر نیروی ایزومتریک عضله کوادریسپس بود.
34 شرکت کننده سالم غیرورزشکار (17 مرد و 17 زن، 19-25 سال) در این پژوهش شرکت کردند. حداکثر نیروی ایزومتریک عضله کوادریسپس با استفاده از دستگاه اندازه گیری نیروی عضلانی در زمان های مختلف و روزهای مختلف اندازه گیری شد. برای ارزیابی پایایی و بزرگی خطای اندازه گیری بین اندازه گیری ها، ضریب همبستگی رده ای (ICC) و انحراف معیار (Sw) بین شرکت کنندگان محاسبه شد. همچنین قابل ذکر است این دستگاه تشکیل شده است از یک صندلی قابل تنظیم برای بیماران و چندین لولا که نسبت به وضیعت بیماران قابل تنظیم میباشد،همچنین از 4 کمربند برای مهار و ثابت نگه داشتن بیمار در هنگام انجام تست، استفاده شده است.
نتایج پایایی درون ارزیابان (intra-rater)، و بین ارزیابان (inter-rater) نشان داد که اندازه گیری های نیروی عضله کوادریسپس تکرارپذیری بالایی داشتند (ICCs ≥ 0.90، Sws ≤ 9.1 N) و تفاوت کمی بین اندازه گیری ها وجود داشت. هیچ تفاوت معنادار آماری بین اندازه گیری های نیروی عضله کوادریسپس در زمان ها و روزهای مختلف و بین ارزیابان وجود نداشت. حداکثر نیروی ایزومتریک عضله کوادریسپس در مردان بیشتر از زنان بود. بطوریکه حداکثر نیروی ایزومتریک کوادریسپس زانوی راست و چپ زنان، به ترتیب 25/52% زانوی راست و چپ مردان بود.
دستگاه اندازه گیری نیروی عضلانی ایزومتریک که در این پژوهش استفاده شد، روشی مفید و پایا برای اندازه گیری نیروی اکستانسور های زانو است. این روش برای ارزیابی یک برنامه فیزیوتراپی یا توانبخشی نیز می تواند مناسب باشد. این مطالعه در غالب دو هدف جداگانه برنامه ریزی شده است.