بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی با میل به ماندگاری مدیران مدارس ابتدایی شهرستان لامرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی با میل به ماندگاری مدیران مدارس ابتدایی شهرستان لامرد انجام شد. جامعه آماری این پژوهش متشکل از 232 نفر از مدیران مدارس ابتدایی شهرستان لامرد در سال 1394-1393 می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر 140 نفر برآورد شد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده پرسشنامه ها توزیع گردید.
به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی آوستین و همکاران (2004) با ضریب پایایی کلی 80/0، سرمایه اجتماعی سید نقوی (1388) با ضریب پایایی 77/0 و میل به ترک خدمت مبلی و هورنز (1977) با ضریب پایایی 89/0 مورد استفاده قرار گرفت و روایی نیز مورد تایید متخصصان قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیره استفاده شد که نتایج حاصل نشان داد؛ هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی پیش بینی کننده معنادار میل به ماندگاری مدیران است. متغیر هوش هیجانی می تواند متغیر میل به ماندگاری را به طور معناداری پیش بینی کند. هم چنین مولفه های تنظیم عواطف و ارزیابی عواطف می تواند میل به ماندگاری را به طور معناداری پیش بینی نماید و بین متغیر سرمایه اجتماعی و میل به ماندگاری مدیران رابطه معناداری وجود دارد.