خمیره ازلی در نزد سهروردی و رنه گنون

سهروردی در کتب خود از خمیره ازلی و ابدی یا خمیره مقدسه ای سخن به میان آورده که بدون اطلاع از آن نمی توان در زمره حکمای حقیقی جای گرفت. در کتاب مطارحات، «کلمه» نخستین را که همان خمیره ازلی است در دو رشته شرقی (خسروانی) و غربی (فیثاغورسی) ترسیم کرده است که سرانجام در یک نقطه جمع گردیده اند و سهروردی خود وارث این امانت گران بهاست. رنه گنون نیز به طریق مشابهی از خمیره ازلی(la Tradition primordiale) سخن گفته است که مظهر نخستینی دارد و مظهر بازپسینی: مظهر اول آن آیین هندو و مظهر آخر آن دین اسلام است. در این مقاله، با استناد به گفتاری از گنون درباره سناتنه دهرمه (خمیره ازلی و ابدی)، رای او با رای سهروردی برابر نهاده شده است.