مقایسه تطبیقی هرمنوتیک غزالی - ابن عربی

متون مقدس مهم ترین منبع برای شناخت احکام و معارف اسلامی به شمار می آیند؛ اما درباره چگونگی فهم این متون میان صاحب نظران اختلاف عقیده وجود دارد و هر گروهی از دیدگاه خاص خود به آنها نگریسته اند. چنانکه تاویل عارفانه به جنبه های باطنی و معنوی متون قدسی و کشف اسرار و اشارات آن می پردازد. به این معنا که عرفا با دیدگاهی متفاوت از سایرین، شیوه صحیح فهم متون را از طریق باطن، امر ممکن دانسته و در صدد فهم متون از راه تاویل برآمده اند. پژوهش حاضر به بررسی و تطبیق سبک احمد غزالی و ابن عربی بر اساس قواعد و ضوابط تاویل می پردازد. این فیلسوفان در کانونی ترین نقطه بحث خود به موضوع «فهم»با تاکید «فهم متن» می پردازند و مباحث مطرح شده از سوی آنان، واجد استعداد بسیاری است که می تواند در ساز و کار و روش نواندیشان مسلمان موثر افتد. در این خصوص آیا می توان گفت میان آرای تاویلی احمد غزالی و ابن عربی اشتراک یا تفاوتی وجود دارد؟ برآیند تحقیق در پاره ای از موارد، نشان از وحدت سبک تاویل غزالی و ابن عربی و حتی هرمنوتیک جدید دارد. در برخی موارد در دیدگاه احمد غزالی شیوه هایی وجود دارد که منحصر به خود اوست.