مواجهه با ذرات معلق کمتر از 10 میکرون و تاثیر آن در بروز بیماری های تنفسی و قلبی- عروقی در هوای شهر اصفهان

بحران آلودگی هوا در برخی شهرهای ایران از جمله اصفهان به دلیل شرایط خاص جغرافیایی، قرارگیری در یک گودال و تجمع مواد آلاینده در هوای سطحی، این شهر را به یکی از آلوده ترین شهرهای کشور از نظر میزان آلاینده های هوا تبدیل نموده است. هدف تحقیق حاضر، برآورد بیماری های قلبی- عروقی و تنفسی منتسب به 10PM (Particles matter up to 10 microns) در شهر اصفهان بود
این مطالعه توصیفی در سال 1392 انجام شد. غلظت آلاینده 10PM با استفاده از دستگاه GRIMM پرتابل 15 کاناله (مدل 108، ساخت کشور آلمان)مورد اندازه گیری قرار گرفت. همچنین، پارامترهای دما و فشار از طریق دستگاه های سازمان هواشناسی ساعت به ساعت مشاهده و ثبت گردید. سپس این داده ها در نرم افزار Excel پردازش شد و میزان اثرات بهداشتی به وسیله تجزیه و تحلیل آماری و با استفاده از مدل Air Q سازمان بهداشت جهانی به دست آمد.
غلظت 10PM در فصل گرم سال نسبت به فصل سرد سال (پاییز و زمستان) بیشتر بود. حداکثر غلظت 10PM، 83/1000 میکروگرم بر متر مکعب در فصل تابستان برای ایستگاه احمدآباد ثبت گردید. همچنین، تعداد تجمعی موارد بیماری های قلبی- عروقی و تنفسی شهر اصفهان در برآورد حد وسط خطر نسبی به ترتیب 585 نفر و 1517 نفر محاسبه شد.
بالا بودن تعداد موارد بیماری های تنفسی و قلبی- عروقی در شهر اصفهان به علت مواجهه با 10PM می تواند به دلیل میانگین بالاتر این ذرات و تداوم روزهای با غلظت بالای آن باشد.