ارائه مدل انتقال فناوری از بخش تحقیق و توسعه به صنعت در صنایع دفاعی

انتقال فناوری، امکان دسترسی و کسب فناوری جهت کاربرد موثر آن برای توسعه اقتصادی و رشد فناورانه صنعت و بهبود کیفیت و کارآمدی را فراهم می نماید و زمانی در یک سازمان محقق می شود که برای آن مدلی یکپارچه و نظام مند و متناسب با سطح بلوغ فناوری و ماهیت آن وجود داشته باشد تا فناوری درست شناسایی شود، انتقال یابد و بکار رود. هدف این مقاله، شناسایی عوامل موثر بر انتقال فناوری از بخش تحقیق و توسعه به صنعت در صنایع دفاعی و ارائه مدل بومی برای آن میباشد. برای این منظور، پس از بررسی ادبیات موضوع و مدل های رایج انتقال فناوری و مصاحبه با صاحب نظران و متخصصان صنایع دفاعی، عوامل موثر بر انتقال فناوری در 6 بعد راهبردی، انتقال دهنده، فناوری، انتقال گیرنده، نتایج و دستاوردها و روش انتقال دسته بندی شدند. در ادامه با استفاده از مصاحبه و نظرسنجی از 10 نفر از متخصصان و همچنین با توزیع پرسش نامه در بین 40 نفر از کارشناسان مرتبط و اجرای آزمون تی، تاثیر این عوامل بر انتقال فناوری در صنایع دفاعی بررسی گردید. در نهایت با توجه به عوامل شناخته شده و بر اساس مصاحبه با کارشناسان مرتبط با موضوع، مدل نهائی و بومی این پژوهش طراحی گردید. بر اساس نتایج این پژوهش، انتقال فناوری باید فرآیندی از ابتدای فاز امکان سنجی پروژه در نظر گرفته شود و در کنار آن، تداوم همکاری انتقال دهنده با گیرنده جهت ارتقای سطح عناصر منتقل شده باید مورد تاکید قرار گیرد. بکارگیری مدل این پژوهش میتواند به موفقیت پروژه انتقال فناوری کمک شایانی نماید.