بررسی کیفیت شیمیایی منابع آب شرب روستایی شهرستان نیشابور در سال 1392

منابع آب زیرزمینی به جهت برخورداری از کیفیت قابل قبول برای مصارف آب آشامیدنی اکثر کشورها و نیز عدم نیاز به سیستم تصفیه پیچیده، بخش مهمی از منابع قابل استفاده و ارزان قیمت آب مصرفی را تشکیل می دهند. با این حال در صورت بی توجهی و مدیریت نامناسب، این منابع می توانند انتقال آلاینده های شیمیایی توسط منابع صنعتی و کشاورزی را به همراه داشته باشند. در این مطالعه کیفیت شیمیایی منابع آب شرب روستایی شهرستان نیشابور مورد بررسی قرار گرفت.
در این پژوهش از آب 83 حلقه چاه مورد استفاده جهت تامین آب شرب روستاهای تحت پوشش شهرستان نیشابور به روش سرشماری با رعایت شرایط استاندارد نمونه برداری انجام و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج به دست آمده به کمک نرم افزارهای SPSS نسخه 19 وAquaChem 2012 تجزیه و تحلیل گردید.
نتیجه شاخص نسبت جذب سدیم (SAR) حاکی از آن است که از 83 حلقه چاه آب مورد مطالعه 58 حلقه چاه وضعیت نامناسب، 21 حلقه چاه وضعیت متوسط و تنها آب 4 حلقه چاه دارای وضعیت مناسب بودند. طبق شاخص های رسوب گذاری آب این منابع عمدتا خورنده ارزیابی شد. غلظت های نیتریت، نیترات و TDS منابع آب شرب مورد مطالعه طبق استانداردهای مربوط به آب آشامیدنی ایران مناسب ارزیابی شد. قلیائیت در این منابع بیشتر از جنس کربنات و بی کربنات و سختی موجود نیز بیشتر به صورت موقتی و احتمالا به دلیل وجود املاح کلسیم و منیزیم می باشد.
با توجه به نقش بسیار فراوانی که منابع آب زیرزمینی در کشور دارند ارزیابی مداوم آن ها باید به منظور پیش گیری از آلودگی شیمیایی مدنظر قرار گیرد. هم چنین کنترل کاربری اراضی، رعایت فاصله مناسب از منابع آب و مصرف کودهای شیمیایی در منطقه به جهت حفظ کیفیت شیمیایی منابع آب آشامیدنی ضروری به نظر می رسد.