تاثیر نانوذرات چیتوزان حاوی پاکلی تاکسل بر تخریب سلول های سرطان سینه

پاکلی تاکسل یک داروی شیمی درمانی جدید است که در درمان سرطان های سینه، تخمدان، ریه و برای درمان ایدز مربوط به سارکوم کاپوزی استفاده می شود. به علت بروز عوارض جانبی در مصرف این دارو، نانوذرات چیتوزان حامل داروی پاکلی تاکسل سنتز و اثرات سمیت آن بر روی رده های سلولی سرطان سینه مورد ارزیابی قرار گرفت.
نانوذرات چیتوزان بار شده با پاکلی تاکسل به روش ژله ای شدن ساخته، خالص سازی و در ابعاد مناسب با سانتریفیوژ جدا شد. اندازه نانوذرات، درصد بارگیری، میزان رهایش دارو تا 24 ساعت و اثر سمیت آن در مقایسه با پاکلی تاکسل بر روی رده های سلولی سرطان سینه بررسی شد.
اندازه ذرات 248-312 نانومتر با سیستم زتاسایزر، درصد بارگیری 4±55%، میزان رهایش 5/5 % بعد از 24 ساعت بدست آمد. به طور متوسط در غلظت μg/mL 8/0 سمیت نانوذرات چیتوزان حامل پاکلی تاکسل 43% کمتر از داروی پاکلی تاکسل محاسبه شد.
نتایج نشان داد که نانوذرات چیتوزان بار شده با پاکلی تاکسل احتمالا می تواند جایگزین خوبی برای درمان با پاکلی تاکسل، برای کاهش عوارض جانبی آن باشد که نیاز به مطالعات تکمیلی بیشتری در آینده است.