تاثیرات نوسازی دولت پهلوی بر خاستگاه اجتماعی نمایندگان مجلس شورای ملی در دهه چهل شمسی

نوسازی، مهم ترین رویکرد اقتصادی و اجتماعی دولت پهلوی در دهه های چهل و ‍پنجاه شمسی بود. سیاست های ایالات متحده امریکا بعد از جنگ جهانی دوم، به عنوان یک ابرقدرت در تقابل با کمونیسم، از عوامل عمده توجه به نوسازی در سطح جهان بود. در دهه های سی و چهل، ساخت یک طبقه متوسط ایرانی، که با اهداف اساسی امریکا همسو باشد، در اولویت برنامه های اقتصادی و اجتماعی شاه و امریکا قرار گرفت. شاه و دربار، با اقدامات و زمینه-سازی های خود به تدریج خاستگاه خانوادگی و طبقاتی نخبگان سیاسی کشور را تغییر دادند. این مقاله، درصدد است با تحلیل خاستگاه اجتماعی نمایندگان، با استفاده از روش کتابخانه ای و تحلیل آماری، تاثیرات سیاست نوسازی اقتصادی و اجتماعی دولت پهلوی را بر ترکیب نمایندگان دوره های نوزدهم، بیستم، و بیست و یکم بررسی کند. یافته-های پژوهش نشان می دهد که دولت پهلوی، به تدریج زمینه را برای ورود طبقه متوسط و نخبگان جدید به عرصه های مدیریتی فراهم کرد. تغییر نخبگان در حوزه مجلس از مجلس نوزدهم شروع و در مجلس بیستم ادامه یافت و در مجلس بیست ویکم مرحله تکاملی خود را طی کرد.