نقش شبکه های اجتماعی نوین در تغییر رفتار دختران و زنان ایرانی (مورد مطالعه: دختران و زنان دانشجوی دانشگاه های تهران در سال 1392)

شبکه های اجتماعی نوین به عنوان یک رسانه تاثیرگذار در ایجاد فضایی باز و گسترده برای کاربران خود، بویژه زنان نقش مهمی را ایفا کرده است. روش های به کار رفته در این پژوهش عبارتند از روش های اسنادی، مطالعه میدانی و پیمایشی. داده های پژوهش با تکنیک های تحلیل محتوا، مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش، زنان دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی واحد علوم و تحقیقات و دانشگاه تهران می باشند. چارچوب نظری این مطالعه تلفیقی از نظریات حوزه عمومی و کنش ارتباطی هابرماس، نظریه ارتباطات کامپیوتر واسط و استفاده و خشنودی می باشد، نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان دهنده تغییر رفتار کاربران در زمینه های فردی، عاطفی، خانوادگی و اجتماعی با تاثیرپذیری از میزان و نوع استفاده از شبکه های اجتماعی می باشد، همچنین نوع فعالیتی که کاربران در این فضا دارند، بر ایجاد تفاهم ارتباطی نقش دارد، یعنی کاربران با استفاده از زبان و مفاهیم مشترک به گفتگو در این فضا پرداخته و مقاصد ارتباطی را دنبال می کنند. در این پژوهش فرضیه نقش افزایش مهارت کاربران، از فرضیه ویژگی های فردی و اجتماعی، نقش تحصیلات در تغییر رفتار تایید شدند. در نهایت با توجه به نتایج به دست آمده، راهکارهایی مانند: تغییر رویکرد برنامه ریزان و مسوولین کشور نسبت به این فضا و برداشتن محدویت استفاده از شبکه های اجتماعی نوین، حذف نگاه منفی آنها در مورد کاربران این شبکه ها، راه اندازی سایت های بومی مشابه فیس بوک در ایران با همان جذابیت ها و قابلیت ها، آموزش های عمومی به جوانان و خانواده های آنان و... ارائه شده است.