بررسی شیوع سوء رفتار با سالمندان شهرستان های گرگان و آق قلا در سال 1392

پدیده سالمندی و مسائل دنبال آن، به عنوان یکی از مهم ترین چالش های آینده در نظر گرفته می شود. مطالعات در زمینه سوءرفتار با سالمندان در ایران، بسیار محدود و ناچیز بوده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان و انواع سوءرفتار خانگی با سالمندان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهرستان گرگان و آق قلا در سال 1393 انجام شده است.
این پژوهش توصیفی-تحلیلی روی زنان و مردان سالمندی انجام گرفت که در مراکز بهداشتی شهری و روستایی شهرستان گرگان و آق قلا دارای پرونده بودند. در این مطالعه 465 نفر از این افراد به وسیله نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه چهره به چهره با سالمندان و تکمیل پرسشنامه «سوءرفتار با سالمندان»، پس از تایید نبود مشکلات شناختی (کسب نمره 6 یا بالاتر از نسخه فارسی آزمون کوتاه وضعیت شناختی) انجام شد. داده ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار SPSS و با آمارهای توصیفی (درصد، فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آزمون های استنباطی (کای اسکوئر و آزمون تی) تحلیل گردید.
یافته های پژوهش نشان داد که 3/63 درصد از نمونه های پژوهش، حداقل یکی از انواع سوءرفتار را تجربه کرده بودند. بیشترین میزان شیوع سوءرفتار مربوط به غفلت مراقبتی (8/59 درصد) و سپس سوءرفتار روان شناختی (3/53 درصد) و کمترین آن مربوط به سوءرفتار جسمی (8 درصد) و طردشدگی (2/8 درصد) است. بین میزان سوءرفتار و متغیرهای جنس (034/0>P)، مکان زندگی (0001>P)، قومیت (0001>P) و سن (035/0>P) بین دو گروه سالمندان تحت سوءرفتار قرار گرفته و تحت سوء رفتار قرار نگرفته تفاوت معناداری وجود دارد.
با توجه به میزان بالای سوءرفتار نسبت به سالمندان، به نظر می رسد وجود برنامه هایی برای افزایش آگاهی سالمندان، مراقبان آنها و پرسنل بهداشتی برای پیشگیری و کاهش غفلت و سوء رفتار با سالمندان ضروری باشد.