تاثیر محلول پاشی بنزیل آدنین، اسید آسکوربیک و تیامین بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گل اطلسی (Petunia hybrida)

بهبود شرایط رشدونمو و گل دهی در گل اطلسی، به عنوان یکی از رایج ترین گل های بستری در ایران، از اهمیت بالایی برخوردار است. به این منظور آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار، در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. حدود 48 روز بعد از کاشت بذرهای گل اطلسی در گلدان، در مرحله 6 - 5 برگه شدن گیاهچه ها، محلول پاشی گیاهان در چهار مرحله طی دوره رشد گیاه با تیامین در غلظت های صفر و 100 میلی گرم بر لیتر، اسید آسکوربیک صفر و 100 میلی گرم بر لیتر و بنزیل آدنین صفر و 200 میلی گرم بر لیتر انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار اسید آسکوربیک با تیامین و بنزیل آدنین، تعداد و طول شاخه جانبی را به ترتیب 5/2 و 5/3 برابر نسبت به شاهد افزایش داد و بالاترین میانگین وزن تر در تیمار اسید آسکوربیک با تیامین و بنزیل آدنین به دست آمد که نسبت به شاهد موجب افزایش 5/2 برابری گردید. بالاترین میانگین وزن خشک نیز در تیمار بنزیل آدنین به دست آمد. بیشترین عمر و قطر گل نیز در تیمار اسید آسکوربیک (100 میلی گرم بر لیتر)، تیامین (100 میلی گرم بر لیتر) و بنزیل آدنین (200 میلی گرم بر لیتر) به دست آمد که عمر گل 83 درصد و قطر گل 72 درصد نسبت به شاهد افزایش داشت. به علاوه نتایج نشان داد که کلیه تیمارها به نحو معنی داری موجب افزایش کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید و قند احیاء نسبت به شاهد شدند.