بررسی برخی پاسخ های فیزیولوژیک و عملکرد ارقام نخود(Cicer arietinum L.) به رژیم آبیاری و شوری

به منظور بررسی پاسخ برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرد پنج رقم نخود به سطوح مختلف رطوبتی و شوری دو آزمایش مجزا (گلدانی و مزرعه ای) انجام شد. در آزمایش گلدانی اثر چهار سطح شوری (شاهد، 50، 75 و 100 میلی مولار کلرور سدیم) بر پنج رقم نخود آرمان، آزاد، هاشم،ILC-482 و نورآباد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بررسی شد. در آزمایش مزرعه ای پاسخ این ارقام به چهار رژیم آبیاری (بدون آبیاری (دیم)، 75، 100 و 150 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) به صورت کرت های خرد شده با سه تکرار بررسی شد. نتایج آزمایش گلدانی نشان داد که در مقایسه با شرایط شاهد، افزایش شوری سبب افزایش تجمع پرولین، غلظت سدیم، نسبت سدیم به پتاسیم و در عین حال کاهش غلظت پتاسیم، محتوای آب نسبی و وزن خشک بوته های نخود شد. رقم ILC-482 در مقایسه با سایر ارقام از تجمع بالاتر پرولین، غلظت پایین تر سدیم، کاهش کمتر ماده خشک و لذا تحمل بیشتر نسبت به شوری برخوردار بود. در آزمایش مزرعه ای طولانی کردن دور آبیاری سبب افزایش تجمع پرولین و کاهش شاخص سطح برگ، عملکرد بیولوژیک و دانه نخود شد. سطوح آبیاری پس از 75، 100 و 150 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر به ترتیب با میانگین 1964، 1675 و 1503 کیلوگرم در هکتار سبب افزایش 114، 9/83 و 0/64 درصدی عملکرد دانه نخود شدند. ارقام نورآباد و هاشم به ترتیب با میانگین 1610 و 1361 کیلوگرم در هکتار بیشترین و کمترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. اگرچه براساس یافته های مزرعه ای احتمالا کشت رقم نورآباد حتی با انجام آبیاری تکمیلی پس از 150 میلی متر تبخیر می تواند سبب بهبود چشم گیر عملکرد دانه کشت بهاره نخود نورآباد لرستان شود، ولی از نتیجه دو آزمایش حاضر می توان چنین استنباط نمود که رقم ILC482 هم در شرایط مختلف آبیاری مزرعه و هم شوری آب آبیاری ثبات عملکرد ماده خشک بهتری دارد.