بررسی شیوع هیپودونشیا و گروه مال اکلوژنی همراه با آن در جمعیت آذربایجان: یک مطالعه آینده نگر

هدف از این تحقیق آینده نگر بررسی شیوع و توزیع هیپودونشیا در سیستم دندانی دائمی نمونه ای از جمعیت آذربایجان ایران، مراجعه کننده به بخش خصوصی و دولتی در سال 1393 جهت درمان های دندانپزشکی و ارتودنسی و بررسی رابطه هیپودونشیا با انواع مال اکلوژن های کلاس I، II و III بود.
از رادیوگرافی پانورامیک به همراه معاینه بالینی 2480 بیمار 934 مذکر (37.6 درصد) و 1596 مونث (62.4 درصد) بین سنین 20-10 سال استفاده شد و بیماران بر اساس نیمرخ، میزان اورجت و رابطه مولری به سه گروه مال اکلوژنی کلاس I، II و III تقسیم بندی شدند.
شیوع هیپودونشیا در جهت موردمطالعه 5.4 درصد (2/5 درصد برای پسران و 5.3 درصد برای دختران) و میانگین تعداد دندان های غایب برای هر فرد 02/2 (06/2 برای دختران و 96/1 برای پسران) بود. شایع ترین دندان های غایب به ترتیب ثنایای جانبی ماگزیلا (36.6 درصد)، پرمولرهای دوم مندیبل (25 درصد)، ثنایای مرکزی مندیبل (14.3 درصد) و پرمولرهای دوم ماگزیلا (11.8 درصد) بود. شیوع هیپودونشیا در گروه مال اکلوژن کلاس I بیشتر از سایر گروه ها بود.
شیوع هیپودونشیا در دختران کمی بیش از پسران و در گروه کلاس I بیش از گروه های کلاس II و III بود که البته این اختلاف معنی دار نبود (p>0.05). شانس غیبت هم زمان و متقارن در گروه مال اکلوژنی کلاس I بیش از سایر گروه ها بود و این اختلاف معنی دار بود. (p=0)