رابطه آموزش های واپایش اجتماعات بر مهار ناآرامی های شهری

این مقاله با هدف بررسی تاثیر آموزش های واپایش اجتماعات در مهار ناآرامی های شهری صورت پذیرفته و از ترکیب دو روش نمونه گیری خوشه ایو طبقه ای استفاده شده است . نیروهای یگان یکم واپایش اجتماعات به عنوان جامعه آماری درنظر گرفته شده اند که برای این منظور از پنج گردان در جامعه(به تعداد 1500 نفر ) از هر گردان تعداد دو گروه به تعداد 320 نفر ، بر اساس فرمول کوکران از بین فرماندهان و کارکنان پلیس ضد شورش یگان یکم ناجا که پیرامون ابعاد مختلف واپایش ناآرامی ها، آموزش های مختلفی را گذارنده بودند، انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه استفاده شد. پرسش نامه اول شامل 20 گویه بود که درآن نوع آموزش های واپایش اجتماعات اندازه گیری شد و پرسش نامه دوم شامل 12 گویه بود که در آن میزان واپایش مهار ناآرامی ها و شرکت در آن و ضرورت شیوه ها ی مختلف مقابله با اغتشاش مورد اندازه گیری قرار گرفت و با استفاده از یک مقیاس اندازه گیری پایائی آن 72 درصد به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داد ه ها، از نمونه های آماری همبستگی اسپیرمن تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که اولا با برنامه ریزی آموز شهای تخصصی و روان شناختی، می توان توان مقابله با ناآرامی ها را در کارکنان ارتقا بخشید. ثانیا بین نظرات برخی نفرات مورد بررسی در خصوص آموزش های تخصصی و روان شناختی و میزان موفقیت در واپایش ناآرامی ها، تفاوت معناداری وجود دارد.