بررسی تاثیر استرس شغلی بر بروز اختلالات اسکلتی عضلانی در بین کاربران رایانه

استرس شغلی یکی از عوامل مهم ایجاد عوارض جسمی و روانی و همچنین نارضایتی شغلی درکارکنان است که میتواند باعث کاهش کیفیت خدمات ارائه شده شود. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین استرس شغلی و بروز اختلالات اسکلتی - عضلانی درکارکنان بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی گلستان درسال 1393 صورت گرفت. این مطالعه ازنوع مقطعی-توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل 94 کارمند بیمارستانی بود که باروش تصادفی انتخاب شده بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه عمومی نوردیک و پرسشنامه استاندارد استرس شغلی آسیپو جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار  SPSS نسخه 19 و آزمون آماری T-Test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج، میانگین نمره استرس افراد مورد پژوهش برابر با 77/24±159 بود. نتایج نشان داد که 38/6% کارکنان دارای استرس شغلی خفیف، 09/68% کارکنان دارای استرس شغلی خفیف تا متوسط، 47/24% کارکنان دارای استرس شغلی متوسط تا زیاد و هیچ یک از کارکنان دارای استرس شغلی زیاد نبودند. بین میزان استرس شغلی و اختلالات اسکلتی- عضلانی نواحی گردن، شانه، پشت، آرنج، دست و مچ دست ها رابطه ی معنی داری وجود نداشت، اما در مقابل، بین میزان استرس و اختلالات اسکلتی ناحیه کمر رابطه ی معنی دار بدست آمد(05/.p<). بروز اختلالات  اسکلتی- عضلانی درکاربران رایانه در بیمارستانهای مورد مطالعه بالا بوده و استرس درمحیط کار می تواند یک عامل موثر در بروز این اختلالات باشد. با توجه به یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود که مدیران برنامه ریزی سازمان بهداشتی درمانی با به کارگیری استراتژی هایی به منظور کاهش میزان استرس و پیشگیری از آثار روانی و جسمانی آن اقدام کنند که این کار می تواند گامی در جهت افزایش بهره وری سازمان های بهداشتی درمانی وهمچنین کیفیت خدمات ارائه شده باشد.