ارزیابی فرم بدن و تحسین بدن در زنان غیرفعال و در حال ورزش شهر تبریز

ارزیابی نگرش به فرم بدن و مقدار تحسین بدن در زنان در حال ورزش و غیرفعال می تواند در ترغیب برای مشارکت در ورزش سودمند باشد. این مطالعه با هدف تعیین فرم بدن و تحسین بدن در زنان غیرفعال و در حال ورزش شهر تبریز در سال 1394 انجام شد.
این مطالعه توصیفی بر روی 453 نفر از زنان تبریز به روش گلوله برفی انجام شد. 133 زن در حال ورزش و 321 زن غیر ورزشکار پرسشنامه های «رفتار تمرینی» (Exercise Behavior) و « سیاهه اختلال بدشکلی عضله» (Muscle Dysmorphic Disorder Inventory: MDDI)، «مقیاس تصویری رتبه بندی فرم هیکل» (Photographic Figure Rating Scale: PFRS) و «مقیاس تحسین بدن» (Body Appreciation Scale: BAS) را پس از ارزیابی روایی صوری و پایایی آنها (آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 84/0، 82/0، 83/0 و 79/0) تکمیل کردند. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شدند.
جثه تصوری اکثر آزمودنی ها کوچک تر از جثه واقعی و مقدار تحسین بدن (81/0±45/3) بالاتر از حد متوسط بود (05/0>P). اکثر زنان در حال ورزش دارای اضافه وزن (8/36 درصد) و یا چاق (4/50 درصد) بودند و شاخص توده بدن آنها بالاتر از غیر ورزشکاران بود (05/0>P).
اکثر زنان تبریز لاغر انگار هستند و این تصور غیر واقعی از اندازه جثه شاید یک عامل بازدارنده برای ورزش و کاهش وزن باشد. تشویق و مشارکت زنان چاق و دارای اضافه وزن در ورزش بیشتر از سایر رده های وزنی پیشنهاد می شود.