ارزیابی سطح قابلیت های سازمان یادگیرنده از دیدگاه پرستاران در یک سازمان بهداشتی درمانی

یادگیری در محیط های بهداشتی درمانی، که در آن دانش و مهارت به دلیل پیشرفت های مداوم در علم و پزشکی می تواند به سرعت از رده خارج شود، ضروری است. یادگیری سازمانی، فرایندی است پویا که سازمان را قادر می سازد تا به سرعت با تغییر سازگاری یابد. هدف از این مطالعه، تعیین وضعیت یادگیری سازمانی در یک سازمان بهداشتی و درمانی بود.
این مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی در بین 200 نفر از پرستاران یک سازمان بهداشتی و درمانی دولتی در شهر تهران انجام شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه ابعاد یادگیری سازمانی جمع آوری شد، و سپس با استفاده از روش های آماری توصیفی، شامل فراوانی، درصد، میانگین، و انحراف معیار، ارائه شدند.
میانگین نمره کلی یادگیری سازمانی در سازمان مورد بررسی 0/69±3/36 بود که وضعیت نسبتا خوبی را نشان داد. بین ابعاد مختلف سازمان یادگیرنده، بالاترین مقدار مربوط به یادگیری مداوم با میانگین(0/39±3/44)، و پایین ترین مقدار مربوط به توانمندسازی کارکنان با میانگین(0/06±2/72) بود.
میزان استقرار سازمان یادگیرنده و مولفه های آن در سازمان مذکور وضعیت مناسبی دارد. یافته های این مطالعه، اطلاعات مفیدی در مورد حیطه هایی از یادگیری که نیاز به بهبود دارند، برای مدیران این سازمان فراهم می کند.