بررسی حضور عوامل قارچی در بخش های مختلف مراکز جوجه کشی واقع در استان مازندران

جوجه کشی های مدرن امروزه نقش مهمی در گسترش صنعت طیور ایفا می کنند. ورود تعداد زیاد تخم های واحدهای مختلف به جوجه کشی ها استعداد آلودگی این مراکز به انواع میکروارگانیسم ها به ویژه عوامل قارچی و باکتریایی را افزایش می دهد. تشخیص آلودگی های میکروبی و به دنبال آن مقابله با این دست از آلودگی ها می تواند منجر به کاهش بروز بیماری در جوجه های یکروزه و جلوگیری از ضرر اقتصادی شود. این مطالعه با هدف بررسی میزان و نوع آلودگی قارچی قسمت های مختلف واحد های جوجه کشی استان مازندران انجام گردید. نمونه برداری با روش پلیت گذاری و با استفاده از محیط سابورو دکستروز 7 روز - 30 به مدت 14 ̊C آگار حاوی کلرامفنیکل انجام شد. پلیت ها در دمایقرارگرفتند و سپس نوع و تعداد کلنی قارچ ها مشخص و ثبت گردید. قارچ های جدا شده در این مطالعه شامل 7 جنس: آسپرژیلوس (87/8%) ،موکور (4/3%)، پنی سیلیوم (3/5%)، رایزوپوس 1/6%)، فوزاریوم (1/4%)، آلترناریا (0/7%)، کلادوسپوریوم (0/7%) بودند . آسپرژیلوس شایعترین جنس قارچی و آسپرژیلوس فلاووس با تعداد 15361 کلنی (71/4%) شایعترین گونه قارچی جدا شده از سیستم های جوجه کشی بود. در مجموع سالن هچر و ستر آلوده ترین بخش های جوجه کشی بودند. با توجه به آلودگی زیاد مراکز جوجه کشی به انواع قارچ ها به ویژه گونه های آسپرژیلوس تلاش برای تشخیص این آلودگی ها و حذف یا پیشگیری از آنها امری ضروری به نظر می رسد.