اثرات تضعیف CNS ناشی از تجویز خوراکی کتامین به تنهایی و تجویز توام با لورازپام در سگ

هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات تضعیف CNS ناشی از تجویز خوراکی کتامبن به تنهایی و توام با محلول خوراکی لورازپام در سگ بود.در این مطالعه 9 قلاده سگ انتخاب شدند . درفاز اول ، دارو کتامین (MG/KG80 ،40،20) به صورت خوراکی ودر فاز بعدی کتامین بصورت توام با محلول خوراکی لورازپام (کتامین 20MG/KG)و لورازپام(8 MG/KG)، (کتامین 40 MG/KG) و لوراپام (4 MG/KG) ، کتامین (80MG/KG ) و لورازپام (2MG/KG) به سگ ها تجویز گردید.بین هر کدام از دوره های تجویز 7 روز فاصله داده می شد. برای بررسی علایم تضعیف CNS از 5 مقیاس (SCORE) که شامل نرمال 0 ،آتاکسی ملایم 1 ، آتاکسی شدید 2 ، و عدم تحرک 3 و عدم واکنش 4به درد بودند استفاده گردید. از آزمون TUKEY post- test و ANOVA جهت پی بردن به وجود اختلاف معنی دار بین دوزهای تجویزی استفاده شد .سگ ها مراحل تضعیف CNS را در تجویز خوراکی کتامین به تنهایی ، از آتاکسی ملایم تا عدم تحرک (مقیاس 1 الی 3) و در فاز توام کتامین و لورازپام از آتاکسی ملایم تا عدم واکنش به درد (مقیاس 1 الی 4) نشان دادند.با توجه به یافته های حاصل ، تجویز خوراکی کتامین می تواند در مقید سازی سگ جهت معاینات بالینی و پیش بیهوشی مورد استفاده قرار گیرد.
تجویز خوراکی این دارو همراه با محلول خوراکی لورازپام می تواند در سگ ها بیهوشی عمومی مناسبی را همراه با شلی عضلانی کافی برای اعمال جراحی فراهم کند.