مطالعه اثر بیهوشی ناشی از کتامین و میدازولام در تجویز زیرزبانی به صورت مجزا و توام در مدل حیوانی

کتامین هوشبر تزریقی مناسبی در انسان و حیوان است که جذب گوارشی کمی داشته و فراهمی زیستی آن درتجویز خوراکی در انسان (7±20%)و در تجویز رکتال در گربه (%43/5 ± 6/ 1)می باشد. این دارو، عوارض نامطلوبی مانند افزایش فشار خون، آزادسازی هیستامین ، توهم زائی و ترشح بیش از حد بزاق (خصوصا در تجویز به صورت خوراکی ) دارد. میدازولام، بنزودیازپین کوتاه اثری است که می تواند از سد خونی مغزی عبور کرده باعث تضعیف سیستم عصبی مرکزی شود و در نتیجه به نظر می رسد مصرف توام آن به همراه کتامین، موجب تقویت اثر کتامین خواهد شد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر مقایسه آثار تضعیف CNS ناشی از تجویز کتامین و میدازولام به صورت منفرد و توام باهم بود. در این مطالعه تعداد 10قلاده گربه ولگرد نر و بالغ انتخاب شده و دوزهای مختلفی از کتامین (80 و 40 ،20 mg/kg ) و میدازولام ( 1/2 و 0.6 ،0.3 mg/kg)و نیز ترکیبشان به صورت مخلوط با شیر یا گوشت و یا اسپری مستقیم در دهان تجویز شد و آثار تضعیف CNS ناشی از رژیم های فوق براساس 5 مقیاس در حیوانات ثبت گردید. همه حیوانات از پذیرش هر دو دارو به صورت مخلوط با شیر و گوشت امتناع نمودند. بنابراین برای تجویز آنها به صورت خوراکی، از روش اسپری دهانی استفاده شد. کتامین و میدازولام به صورت وابسته به دوز موجب تضعیف CNS گردیدند. درتجویز توام میدازولام با کتامین، عمق و طول مدت تضعیف CNSدر مقایسه با تجویز انفرادی کتامین افزایش یافت. از نتایج حاصله چنین استنباط می گردد که در تجویز (اسپری داخل دهانی) کتامین +80 mg/kg میدازولام 0.3 mg/kg ،سرعت شروع و طول مدت تضعیف CNS در مقایسه با رژیم های دیگر مناسب تربوده وعلی الخصوص در همه حیوانات مورد مطالعه، بیهوشی کامل ایجاد گردید که به نظر می رسد پروتکل مناسبی برای ایجاد سدیشن توام با بی دردی به روش غیر تهاجمی در گربه باشد.