رابطه بین سرمایه اجتماعی و امنیت مرزی (نمونه موردی: شهرستان نوسود

امروزه امنیت به عنوان یکی از نیازهای بنیادین بشر و یکی از پشتوانه های سرمایه اجتماعی، همواره مورد توجه بوده و از ابتدای زندگی اجتماعی، انسان ها همواره با مسئله محافظت خود در مقابل خطرات و تهدیدهای بیرونی و درونی مواجه بوده اند و به مرور زمان به یک مفهوم اجتماعی تحول پیدا می کند تا جایی که می توان گفت امروزه حفاظت و حراست از خاک سرزمینی در سراسر کره زمین و برای تمام کشورها یک ارزش به حساب می آید و ضمانت تحقق این امر نیز مدیریت مرزها و داشتن مرزهای با امنیت کامل می باشد. در مسیر این تحول مفهومی سرمایه اجتماعی به یکی از عوامل مهم در افزایش کارامدی نیروهای سخت افزاری تامین امنیت می باشد. بر این اساس در این تحقیق در صدد بررسی تاثیر مولفه های سرمایه اجتماعی بر امنیت به خصوص در نواحی مرزی هستیم. روش تحقیق توصیفی (بررسی وضع موجود) و تحلیلی (استفاده از آمار استنباطی از جمله همبستگی و رگرسیون) می باشد که در نهایت به این نتیجه رسیدیم که میان تمام مولفه های سرمایه اجتماعی با امنیت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و هم چنین بر اساس آمار به دست آمده از ضریب بتا (رگرسیون خطی) به این نتیجه می رسیم که از بین متغیرهای سرمایه اجتماعی به ترتیب بیشترین تاثیر را اعتماد دارد که 62 صدم تغییرات امنیت را تحت تاثیر قرار می دهد، بعد از آن انسجام که 34 صدم تغییرات امنیت را، بعد شبکه ها 12 صدم تغیرات امنیت، بعد از آن مشارکت 10 صدم تغییرات و در نهایت تعهد فقط 4 صدم از تغیرات امنیت را تحت تاثیر قرار می دهد.