بررسی تاثیر تقارن در ابتلا به استئوآرتریت متوسط زانو بر گزارش بیمار از درد و عملکرد: مطالعه مقدماتی (قسمت دوم)؛ مقیاس پیامدهای ضایعات و استئوآرتریت زانو

استئوآرتریت زانو یک بیماری شایع وابسته به سن می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین تاثیر تقارن در درگیری زانوهای افراد مبتلا به استئوآرتریت متوسط زانو بر گزارش شخصی آنان از شدت علایم، میزان درد، عملکرد در فعالیت های مختلف و کیفیت زندگی بر اساس پرسش نامه KOOS (Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score) بود.
20 فرد مبتلا به استئوآرتریت متوسط زانو، به صورت هدفمند در دو گروه افراد مبتلا به درگیری متقارن و افراد مبتلا به درگیری نامتقارن زانو تقسیم شدند. پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه، اطلاعات جمعیت شناسی افراد در فرم مخصوص ثبت گردید. سپس از افراد درخواست شد که به مقیاس پیامدهای ضایعات و استئوآرتریت زانو پاسخ دهند. پاسخ افراد به بخش های مختلف پرسش نامه به صورت سوال به سوال و نیز در قالب امتیاز هر بخش در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. پاسخ دو گروه از طریق آزمون Mann–Whitney تجزیه و تحلیل گردید.
شدت درد در بالا رفتن از پله (030/0 = P)، نشستن و دراز کشیدن (040/0 = P)، بروز مشکلات در حین سوار و پیاده شدن از اتومبیل (010/0 = P)، برخواستن از رختخواب (009/0 = P) و جابه جا شدن در رختخواب (020/0 = P)، برخواستن از حالت نشسته، پوشیدن جوراب و حمام کردن (050/0 = P) در گروه متقارن بیش از گروه نامتقارن بود. همچنین، این گروه از احساس عدم اطمینان بیشتری در زانوی خود نسبت به گروه نامتقارن شکایت داشتند (030/0 = P)؛ بدین ترتیب توانایی انجام فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی در گروه متقارن به طور معنی داری کمتر از گروه نامتقارن بود (040/0 = P) و (020/0 = P).
به نظر می رسد توانایی انجام فعالیت های روزانه و نیز کیفیت زندگی در افراد گروه متقارن به طور معنی داری کمتر از گروه نامتقارن باشد. انجام مطالعات بیشتر به منظور شناخت بهتر مشکلات عملکردی این افراد در زندگی روزمره توصیه می شود.