اثر پیش تیمار اسمزی بر شاخص های جوانه زنی گندم تحت تنش شوری

پایین بودن درصد جوانه زنی و استقرار گیاهچه از مشکلات اساسی در مناطق شور
می باشند. امروزه پیش تیمار بذر به عنوان عامل بهبود دهنده جوانه زنی و استقرار تحت تنش های محیطی معرفی شده است. به منظور تعیین اثر پیش تیمار بر شاخص های جوانه زنی گندم تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1394 اجرا شد. پیش تیمارها شامل نیترات پتاسیم، کلرید پتاسیم، کلرید کلسیم و سولفات کلسیم 1% و سطوح شوری شامل 0، 50، 100 و 150 میلی مولار کلرید سدیم بود. در کل، بذور پیش تیمار شده گندم در تمامی صفات نسبت به شاهد رشد بهتری داشتند. بین پیش تیمارها، نیترات پتاسیم و سولفات کلسیم اثرات ناشی از تنش شوری بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه را کاهش دادند. پیش تیمار با نیترات پتاسیم بیشترین اثر را بر درصد جوانه زنی، وزن خشک ساقه چه و گیاهچه های تحت تاثیر شوری داشت. همچنین، پیش تیمار سولفات کلسیم بیشترین تاثیر را بر وزن تر ریشه چه داشت. با افزایش سطوح شوری میزان جوانه زنی و مولفه های مرتبط با آن در گیاه گندم نقصان یافت و این در حالی است که کاربرد نیترات پتاسیم و سولفات کلسیم سبب کاهش اثرات منفی ناشی از شوری شد. اعمال پیش تیمار با نیترات پتاسیم و سولفات کلسیم برای بهبود جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه گندم تحت تنش شوری توصیه می شود.