سرقت ادبی (علمی) و نقش ابزارهای زبانی در شناسایی و تحلیل آن

سرقت ادبی به عنوان یکی از جرایم رایج در این زمان عمدتا بین سه دسته فروشندگان کتاب، دانشجویان و اساتید دانشگاه رخ می دهد. سرقت ادبی انواع گوناگونی دارد، اما همگی بر استفاده غیرمجاز از اثر پدیدآورنده دیگر تاکید می کنند. بنابراین در قانون ایران قوانین حمایت از حقوق مولفان با چهار فصل به تعریف این جرم، حقوق پدیدآورنده، مدت حمایت از حق پدیدآورنده، حمایت های قانونی دیگر و مجازات آن میپردازد. این قوانین حمایتی در کشورهای دیگر نیز به طور یکپارچه با عنوان میثاق برن وجود دارد. اگرچه برای شناسایی این جرم از روش های گوناگونی استفاده می شود اما استفاده از ابزارهای زبانی تحت عنوان زبان شناسی حقوقی نیز می تواند در اثبات وقوع جرم سرقت ادبی کمک کند. هدف این مقاله ارائه تعریف مناسب برای سرقت ادبی و معرفی و کاربرد ابزارهای زبانشناختی مانند قالب و مدخل واژگانی در شناسایی و تبیین این جرم است.