رویکرد عقلایی به مداخله های عدالت کیفری

افزایش روز افزون میزان بزهکاری و محدودیت های نظام عدالت کیفری رسمی در پیشگیری و کنترل جرم توسعه راهبردهای علمی جدید برای افزایش اثر بخشی سیاست ها و برنامه های عدالت کیفری را اجتناب ناپذیر ساخته است. پرسش مهمی که نظام های عدالت کیفری با آن روبه رو هستند این است که یافته های علمی و مدیریت دانش چه نقشی در شکل گیری و هدایت مداخله های عدالت کیفری بر عهده دارد؟ دستیابی به یک نظام عدالت کیفری سنجیده و کار آمد مستلزم شناخت کافی و همه جانبه نسبت به چالش های عدالت کیفری، آشنایی با مبانی نظری و فلسفی عدالت کیفری در بسترهای فرهنگی - اجتماعی ایران، افزایش مهارت و توانمندی مدیران و کارکنان نهادهای عدالت کیفری در زمینه ارایه الگوهای بومی مدیریت عدالت کیفری و نیز تولید دانش و اطلاعات مورد نیاز برای ارزیابی فرآیند و نتایج مداخله های عدالت کیفری است. ضعف در برنامه پذیری و ارایه تحلیل نادرست از مشکلات این حوزه، جزو مهمترین دلایل شکست و ناکامی بسیاری از برنامه های عدالت کیفری به شمار می آید و این مقاله بر آن است تا ضمن توصیف مراحل مختلف طراحی، تدوین و اجرای برنامه های عدالت کیفری، خلاء ها و نارسائی های موجود را مورد نقد و ارزیابی قرار دهد.