اثرات ژیبرلیک اسید بر فعالیت برخی آنزیمهای آنتی اکسیدانی گیاه سویا(Glycine max (L.) Merr.) تحت تنش کلرورآلومینیوم

آلومینیوم مهم ترین عامل محدود کننده رشد گیاه در خاک های اسیدی است. توجه به سمیت و تاثیر آن در کاهش بازده تولید محصولات کشاورزی از اهمیت زیادی برخورداراست. دانه سویا به دلیل داشتن پروتئین فراوان می تواند به عنوان یک منبع غذایی به شمار می آید. پژوهشگران در پی افزایش مقاومت گونه های مختلف گیاهی در برابر غلظت های فزاینده فلزات سنگین می باشند. طبق بررسی های انجام شده افزودن ژیبرلین به محیط کشت، آثار سمی عناصر سنگین را کاهش میدهد. در این پژوهش اثرات تنش کلرور آلومینیوم (AlCl3) در غلظت-های150،100،50،0و200 میکرومولار و برهم کنش متقابل آن با ژیبرلین (GA3)در غلظت های 0و50 میکرومولار در گیاه سویا(Glycine max (L.) Merr.) طی 25 روز درمحیط کشت هیدروپونیک مورد بررسی قرار گرفت و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی آن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان داد در حضور ژیبرلین اثرات بازدارنده رشد به علت حضور آلومینیوم کاهش یافت. آلومینیوم موجب کاهش فعالیت آنزیم-های آنتیاکسیدانی در گیاه میشود. ژیبرلین موجب افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز(CAT)، سوپراکسیددیسموتاز(SOD)، گایاکول پراکسیداز(GPX) وآسکوربات پراکسیداز(APX) شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که کاربرد ژیبرلین در تیمارهای مختلف با آلومینیوم موجب برطرف شدن بسیاری از آثار سمی آلومینیوم در گیاه سویا میشود.