تعیین رابطه بین مهارت های کارآفرینی و اثربخشی سازمانی در بین دانشجویان شاغل شاهد و ایثارگر شرق استان مازندران

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین مهارت های کارآفرینی و اثربخشی سازمانی در بین دانشجویان شاغل شاهد و ایثارگر شرق استان مازندران می باشد. برای این منظور از میان جامعه آماری پژوهش که شامل 210 نفر دانشجویان شاغل شاهد و ایثارگر هستند. تعداد 132 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد مهارت های کارآفرینانه 22 سوالی و پرسشنامه استاندارد اثربخشی سازمانی 15 سوالی می باشد. روایی آزمون از طریق اساتید صاحب نظر مورد تایید قرار گرفت. و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مهارت های کارآفرینانه 82/0 و پرسشنامه اثربخشی سازمانی 87/0 محاسبه شده است. در این پژوهش از دو روش آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. سوالات پژوهش از طریق همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای نرمال بودن یا غیر نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف – اسمیرنف و آزمون ناپارامتریک استفاده شده است. تحلیل یافته های این پژوهش نشان داد بین مهارت های شخصی، مهارت های بین فردی و مهارت های فرایندی و اثربخشی سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از سوال اصلی نشان داد که در مجموع میان مهارت های کارآفرینی و اثربخشی سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد.