بررسی تنوع ژنتیکی مامیران کبیر(Chelidonium majus) با استفاده از نشانگر ISSR در ایران

گیاه مامیران کبیر یکی از ذخایر مهم دارویی در دنیا محسوب می شود. از آن جایی که تنوع ژنتیکی این گیاه در مطالعات جهانی بررسی نشده، لذا در تحقیق حاضر تنوع ژنتیکی 14 اکوتیپ مامیران کبیر با استفاده از نشانگرهای مولکولی ISSR مورد بررسی قرار گرفت.
استخراج DNA از نمونه های برگی جوان با استفاده از روش CTABانجام شد. محصولات ISSR براساس حضور (1) و غیاب (0) در هر پرایمر امتیازدهی شدند. برای ارزیابی شباهت ژنتیکی میان نمونه ها از تجزیه خوشه ایبا روش Jaccard استفاده گردید.
آغازگر (CA)8G بش ترین چندشکلی (8/92) را در بین آغازگرها تولید کرد. کمترین شباهت ژنتیکی 16/0 بین دو نمونه مامیران شیرگاه (C16) و سیاه کلاه (C30) دیده شد. تجزیه خوشه ایداده های مولکولی، نمونه ها را در 7 شاخه، دسته بندی کرد.
نتایج گروه بندی تجزیه کلاستر تا حد زیادی عدم ارتباط بین تنوع مولکولی و تنوع جغرافیایی را نشان می دهد. به نظر می رسد این امکان وجود دارد که یک نمونه از یک منطقه جغرافیایی به منطقه دیگر مهاجرت کرده باشد و از منشاء اولیه خود فاصله گرفته باشد