تفاوت دیدگاه پروتکل الحاقی اول به کنوانسیون های ژنو درخصوص عنصر مادی مسئولیت کیفری مقامات مافوق با اساسنامه های دیوان های موقت و دیوان کیفری بین المللی

اولین سند بین المللی که به عنصر مادی دکترین مسئولیت مقامات مافوق پرداخت، پروتکل الحاقی اول 1977 به کنوانسیون های ژنو 1949 بود. ماده ی 86 این پروتکل صریحا به ((ترک فعل)) اشاره کرده است. سپس اساسنامه های دیوان های یوگسلاوی سابق و رواندا و اساسنامه ی دیوان کیفری بین المللی به وظایف و تکالیف مقامات مافوق در قبال جنایات زیردستان اشاره کرده اند. در مورد عنصر مادی (ترک فعل) بین مواد 86 و 87 پروتکل الحاقی اول و اساسنامه های دیوان های موقت و اساسنامه ی دیوان کیفری بین المللی چندین تفاوت به چشم می خورد: 1- در اساسنامه های دیوان های موقت و دیوان رم از اصطلاح ((اقدامات ضروری و معقول)) استفاده شده است، در حالی که در مواد پروتکل از اصطلاح اقدامات ((ممکن)) استفاده شده است. 2- در اساسنامه های دیوان های موقت به وظیفه ی گزارش جرایم ارتکابی به مقامات صالح برای تحقیق و تعقیب اشاره ای نشده است در حالی که در اساسنامه ی دیوان رم و مواد پروتکل این وظیفه نیز آمده است، که بنظر می رسد، اساسنامه ی رم بدنبال تدوین اصول حقوق بین الملل عرفی بوده است و به همین دلیل به موضع مواد پروتکل باز گذشته است. 3- در مواد 86 پروتکل و 28 اساسنامه ی رم، اصطلاح ((در حد توان او)) آمده است که در اساسنامه های دیوان های موقت این قید نیامده است.