نقش مدیریت نوین روستایی در توسعه پایدار روستایی

با توجه به اهمیت نواحی روستایی در حیات اقتصادی و اجتماعی کشورها به ویژه در تولید محصولات کشاورزی و غذایی، روستاها از جایگاه ویژه ای در توسعه ملی و سرزمینی برخوردارند و بدون سازماندهی و توسعه این مناطق، برنامه های توسعه با ناکامی مواجه خواهند شد. گسترش شهرنشینی و افزایش مشکلات آن مانند اسکان غیر رسمی، بیکاری و آلودگی محیط، سکونت در محیط های روستایی را به عنوان یک گزینه مطلوب مطرح ساخته است. با وجود این توسعه روستایی پایدار مستلزم وجود مدیریت روستایی نهادمند و کارآمد است. هدف از این مقاله بررسی نقش مدیریت نوین روستایی در توسعه پایدار روستایی با استفاده از روش اسنادی، کتابخانه ای و تحلیلی است.
از این رو مدیریت روستایی یکی از مهمترین ابعاد توسعه روستایی است و همچنین نقش بسیار مهمی در هماهنگی فعالیت های توسعه روستایی برعهده دارد، نتایج تحقیق حاکی از این است که نظام مدیریت روستایی ایران طی سالیان طولانی به لحاظ ساختارهای اجتماعی، تحولات و دگرگونی های پیچیده ای داشته و متاسفانه خلاء مدیریت کارآمد و اصولی در روستاها در تمامی این ادوار به خصوص تا سال 1340 و در دهه های اخیر مشکلات عدیده ای را برای روستاییان ایجاد نموده است. در مدیریت محلی نوین روستایی، دهیاری ها از بدو تشکیل تاکنون با استفاده از همیاری و مشارکت مردم و کمک های دولت اقدامات موثری در توسعه روستایی انجام داده اند. اجرای طرح هادی، برنامه خدمات عمومی و برنامه خدمات اجتماعی- اقتصادی، سه فعالیت عمده دهیاری ها را تشکیل می دهندکه این سه فعالیت عمده دهیاری ها در چارچوب توسعه روستایی قرار می گیرند و دهیاری ها بیشترین تاثیر را در توسعه مدیریت روستایی از جهات عمرانی داشته است.