هویت و نظام سیاسی در شاهنامه فردوسی

ادبیات هر دوره، آیینه ی تمام نمای هویت تاریخی، فرهنگی، سیاسی و ملی آن دوره است و برای شناخت مسائل جاری و آراء و اندیشه های مطرح آن دوره یکی از منابع دست اول محسوب می شود. در میان آثار ادبی ما، شاهنامه ی حکیم ابوالقاسم فردوسی، بهترین گنجینه برای معرفی تاریخ، فرهنگ و هویت سیاسی و ملی ایرانیان محسوب می گردد و در مسیر باز تولید هویت سیاسی ایرانیان، نقشی انکار ناپذیر دارد. شاهنامه آیینه ای درخشان است که هویت سیاسی ایرانی را به صورت تمام رخ به نمایش گذاشته است.
در مقاله ی حاضر با روش توصیفی- تحلیلی هویت سیاسی در شاهنامه فردوسی مورد بررسی قرار گرفته و ضمن روشن کردن بحث در چارچوب نظری و مفهومی، به بررسی جلوه های مختلف آن در شاهنامه پرداخته شده است. ابتدا با مراجعه به متن شاهنامه شواهد و مصادیق مرتبط با مولفه های هویت سیاسی ایرانیان جمع آوری شده و سپس در چهارچوب هدف تنظیم و تدوین گردیده است.