میکرو آبومینوری و ارتباط آن با عوامل خطرزا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد

دیابت یکی از مهمترین و شایعترین بیماری های متابولیک در جهان است. شیوع دیابت در ایران 5/4-6% و در جمعیت بالای 30 سال مناطق شهری یزد 2/14% گزارش شده است. میکروآلبومینوری از مدتها قبل از بروز سندرم بالینی نفروپاتی دیابتی به وقوع می پیوندد که با تشخیص زود هنگام آن می توان با کنترل بهتر قند خون و به کار بردن داروهای مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین و کنترل دقیق فشار خون از پیشرفت نفروپاتی دیابتی جلوگیری کرد. با توجه به شیوع بالای دیابت در یزد و اهمیت درمان زود هنگام میکروآلبومینوری، بر آن شدیم تا ارتباط میکروآلبومینوری را با طول مدت ابتلا به دیابت، سن، شاخص توده بدن، تری گلیسرید و کلسترول سرم و فشار خون بررسی کنیم.
مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است که به روش مقطعی بر روی 288 بیمار دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد در فاصله سالهای 1382-1381 انجام شده است. بیماران به روش نمونه گیری متوالی انتخاب شدند. برای بیماران آزمایش میکروآلبومینوری انجام شد.
در این مطالعه شیوع میکروآلبومینوری 14.2% به دست آمد و مشخص شد که بین میکروآلبومینوری و فشار خون دیاستولی (P=0.003) و طول مدت ابتلا به دیابت (P=0.001) ارتباط مستقیم وجود دارد ولی میکروآلبومینوری با تری گلیسرید و کلسترول سرم، سن و شاخص توده بدن ارتباط معنی داری ندارد.
با توجه به نسبت بالای میکروآلبومینوری، پیشنهاد می شود آزمون غربالگری میکروآلبومینوری برای تمام بیمارن دیابتی به ویژه افراد با پرفشاری خون و مدت ابتلای طولانی به دیابت انجام شود تا با درمان مناسب آن و با کنترل دقیق فشار خون از پیشرفت نفروپاتی دیابتی جلوگیری گردد.