نقش DNA پلیمرازها در سرطان زایی

نقش اصلی انواع مختلف آنزیم های DNA پلیمراز، تکثیر ژنوم است. با این حال، DNA پلیمرازها برای ایجاد دقت، کارآیی همانندسازی، فرآیند ترمیم و در نتیجه کاهش جهش های ناشی از مواد آسیب رسان به DNA که می تواند منجر به سرطان زایی شود، نیز حیاتی هستند. شروع سرطان معمولا با القای جهش در انکوژن های خاص و یا ژن های سرکوب گر تومور توسط عوامل ژن و توکسیک اندوژنیا اگزوژن همراه است. بسیاری از جهش های نقطه ای که در سلول های سرطانی رخ می دهد نتیجه خطاهای ایجادشده بر اثر فعالیت DNA پلیمراز ها می باشد. اطلاعات منتشرشده نشان می دهد کاهش صحت DNA پلیمرازها بدون اینکه روی فعالیت آنها تاثیر بگذارد، می تواند از عوامل ایجادکننده تومورها باشد. همچنین در مطالعات گزارش شده است بیان DNA پلیمرازها در سرطان های انسانی در مقایسه با بافت سالم تغییر می کند. در این مطالعه مروری، شواهدی از تاثیر DNA پلیمرازهای مختلف در پیشرفت سرطان مورد بحث قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان داد عدم فعالیت صحیح DNA پلیمرازها به وسیله افزایش میزان جهش های تولیدشده در ژنوم می تواند باعث ایجاد تومور گردد. نگرش به عملکرد این آنزیم ها نیز می تواند دستاوردهای جدیدی برای پیشگیری از سرطان، تشخیص و درمان ایجاد کند.