اثر محلول پاشی عناصر ریزمغذی و پرمصرف بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیک ذرت در مراحل مختلف رشدی

به منظور ارزیابی اثر محلول پاشی عناصر نیتروژن، منیزیم، گوکرد و آهن در مراحل مختلف رشدی بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی ذرت سینگل کراس 704، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی ساعتلوی ارومیه در سال زراعی 1394-1393 اجرا گردید. فاکتورهای مورد آزمایش شامل محلول پاشی با نیتروژن، منیزیم، گوگرد، آهن در مراحل 8-10 برگی، ظهور تاسل و پرشدن دانه بود. مراحل مختلف رشدی تاثیر
معنی داری بر تعداد ردیف در بلال، وزن کل دانه های بلال و وزن خشک بلال در سطح احتمال 5% و تعداد دانه در ردیف و وزن 100 دانه در سطح 1% داشت. همچنین اثر محلول پاشی با عناصر غذایی در سطح 1% بر صفات تعداد دانه در ردیف، وزن 100 دانه، وزن کل دانه های بلال و وزن خشک بلال معنی دار بود. محلول پاشی با عناصر غذایی در مراحل مختلف رشدی نیز تاثیر معنی داری در سطح 5% بر وزن خشک بلال داشت. تیمار مرحله 8-10 برگی 46/42% ارتفاع بلال، 98/5% ردیف در بلال، 45% تعداد دانه در ردیف، 42/39% وزن 100 دانه و 84/3% وزن کل دانه های بیشتری نسبت به مرحله پر شدن دانه داشت. بیشترین مقدار در کلیه صفات به جز صفت تعداد دانه در ردیف مربوط به تیمار کاربرد نیتروژن بود. کاربرد نیتروژن 71/45% ارتفاع بلال، 1/29% وزن 100 دانه و 61/33% وزن کل دانه های بیشتری نسبت به خود اختصاص داد. همچنین کاربرد آهن 39/43% تعداد دانه در ردیف بیشتری نسبت به تیمار شاهد داشت. محلول پاشی 5% نیتروژن و 5 در هزار سولفات آهن سبب بهبود برخی از صفات مورفوفیزیولوژیک ذرت می گردد و این موضوع نشان می دهد که محلول پاشی ضمن فراهمی تغذیه مناسب گیاه از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه می باشد.