کارآیی روش ژئوپدولوژی در نقشه برداری خاک های زراعی اراضی پایاب سد آیدوغموش میانه

یکی از روش های سیستماتیک برای تجزیه و تحلیل سطوح ژئومرفیک در نقشه برداری خاک که عملیات صحرایی را عمدتا بر مبنای کار در منطقه نمونه پایه ریزی می کند، روش ژئوپدولوژی می باشد. هدف این تحقیق تعیین میزان اعتبار تعمیم پذیری نتایج حاصل از روش ژئوپدولوژی برای اشکال اراضی مشابه در منطقه میانه-استان آذربایجان شرقی بود. به این منظور مطالعه تفرق خاک با استفاده از اندازه گیری آن در یک توالی سلسله مراتبی از سطوح رده بندی خاک و مقایسه ی واحدهای مشابه در روش ژئوپدولوژیک با استفاده از شاخص های تفرق صورت گرفت. پس از تهیه نقشه تفسیری اولیه روی عکس های هوایی با مقیاس 1:20000، واحد HPu211 که بیشترین مساحت از محدوده مطالعاتی را دربرمی گرفت، انتخاب گردید و تعداد 15 پروفیل خاک با فواصل تقریبی 150 متر در این واحد، حفر، تشریح و نمونه برداری شدند. میزان قابلیت تعمیم نتایج روش ژئوپدولوژی برای واحد مزبور، از طریق حفر نه پروفیل خاک دیگر در یک واحد مشابه موجود در خارج از منطقه ی نمونه که منطقه تعمیم نامیده شده است، مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج شاخص تفرق شانن از سطح رده به سمت فامیل خاک، در هر دو منطقه نمونه و تعمیم، افزایش می یابد؛ لیکن تنها در سطح فامیل، تفاوت معنی داری بین میانگین تفرق خاک های دو منطقه در سطح اعتماد 95% وجود دارد. افزایش تفرق خاک ها در خلال سلسله مراتب رده بندی خاک، حتی با تغییر مقیاس درک و تمرکز بر توالی افق های ژنتیکی پروفیل های حفر شده در مناطق نمونه و تعمیم نیز به اثبات رسید. بنابراین، به منظور افزایش دقت نتایج روش ژئوپدولوژی، استفاده از فازهای لندفرم ها و نیز تعیین فاز خانواده خاک و یا فاز سری خاک برای هر یک از حالت های لندفرم توصیه می شود.